ODE AAN DE KIEVITSBLOEM

Fritillaria meleagris

Heel blij word ik van kievitsbloemen. Als je de bollen in het najaar hebt geplant, moet je afwachten of ze allemaal paars zijn, want soms verschijnt er ook een wit exemplaar. Niks mis mee, maar de witte bloemen hebben niet dat grappige blokjespatroon. De kievitsbloem wordt ook kievitseitje genoemd en is een lid van een grote familie. De bekendste is de 100 cm hoge keizerskroon (Fritillaria imperialis). Ooit vond ik die bloemen lelijk en grof, maar gelukkig komt verstand met de jaren en vind ik ze nu prachtig. Ik kreeg laatst een gemengd boeket waar de keizerskroon in zat. Het was tranentrekkend mooi. De bollen van de keizerskroon stinken en dat is niet algemeen bekend. Heb je een zak van deze bollen gekocht en rij je in je auto naar huis dan kijk je vast even onder je schoenen om te zien waarom het opeens zo stinkt. Heb je overlast van mollen dan schijnen deze dieren, heel begrijpelijk, van deze lucht op de vlucht te slaan. Geen idee of het helpt, maar het is natuurlijk te proberen. Je moet wel tot het najaar wachten om de bollen te planten. O ja, het wordt altijd geadviseerd om kievitsbloemen in wat vochtige grond te planten, maar in mijn vorige tuin met arme, droge zandgrond vormden de bollen elk jaar grotere groepen dus wat drogere grond kan volgens mij ook.